Skąd biorą się rysy na stropie?
Rysy na stropie monolitycznym na spodniej części zazwyczaj wynikają z ugięć poziomej przegrody konstrukcyjnej. Dopuszczalna normowa wartość rozwarcia takich pęknięć z reguły nie przekracza 0,3 mm. Jeśli zarysowania mają większą szerokość, może to oznaczać, że na strop oddziałują zbyt duże obciążenia lub popełniono błędy podczas układania zbrojenia w konstrukcji.
Przeczytaj również: Izolacja stropu
Rysy skurczowe z reguły dotyczą górnej powierzchni stropu. Wystąpienie pęknięć tego typu jest ściśle związane ze zjawiskiem wysychania i utwardzania mieszanki betonowej. Im szybsze jest tempo parowania wilgoci ze świeżego betonu, tym bardziej dynamiczny okazuje się proces powstawania rys skurczowych. Pęknięcia na skutek wystąpienia skurczu nie mogą zostać całkiem wykluczone. Sposobem na ograniczenie ich ilości jest odpowiednia pielęgnacja świeżej mieszanki betonowej.
W jaki sposób można ograniczyć rysy na stropie?
Sposób usunięcia rys ze stropu zależy przede wszystkim od ich szerokości. W przypadku niewielkich pęknięć, których przyczyną był nadmierny skurcz mieszanki betonowej, wystarczającym działaniem jest zastosowanie specjalnej masy naprawczej. Produkty do wypełniania powierzchniowych pęknięć mają formę szpachli z dodatkami zapewniającymi wysoką elastyczność. Procedura naprawcza polega w takim przypadku na wypełnieniu ubytków masą, pozostawieniu wypełniacza do pełnego wyschnięcia, a następnie na wyszlifowaniu powierzchni. Podobna metoda jest stosowana w przypadku drobnych spękań na spodniej części stropu, szczególnie jeśli rysy pojawiły się już na powierzchni wykończonego sufitu.
Warto wiedzieć: Dach na stropie betonowym
Usuwanie rys ze spodu konstrukcyjnej płyty, których istnienie świadczy o przeciążeniu konstrukcji, wymaga bardziej specjalistycznych działań. W takim przypadku może okazać się konieczne wzmocnienie nośnej płyty. Sposób podniesienia nośności układu powinien zostać określony przez uprawnionego projektanta konstrukcji. Wzmocnienie może być zrealizowane między innymi poprzez dodanie liniowej podpory w formie belki stalowej lub żelbetowej albo zastosowanie materiałów kompozytowych. Druga opcja jest o tyle mało ingerującym rozwiązaniem, że po wzmocnieniu nie następuje znaczne miejscowe obniżenie wysokości danego pomieszczenia.
Dobrym rozwiązaniem w przypadku wystąpienia rys związanych z przeciążeniem tego elementu konstrukcji jest jego odciążenie. W takim przypadku działania polegają na skuciu ciężkiego rodzaju podłogi i wykonaniu w jej miejscu lekkiego układu posadzkowego.
Biorąc pod uwagę charakterystykę rys, które mogą powstać na stropie, podczas doboru warstw poziomej przegrody warto postawić na materiały, które charakteryzują się relatywnie małym ciężarem, a jednocześnie efektywnie spełniają stawiane im wymagania. Takim produktem jest wełna skalna, która może tworzyć warstwę izolującą termicznie i akustycznie na stropach o różnym przeznaczeniu.
Sprawdź: Płyta lamelowa
Wełna skalna nadaje się do stosowania zarówno na stropach międzykondygnacyjnych, gdzie tworzy jedną z warstw podłogi pływającej, jak i jako ocieplenie najwyższego stropu od strony nieogrzewanego poddasza. Niska wartość współczynnika przewodzenia ciepła (lambda) wełny, zapewnia możliwość efektywnego ograniczenia strat ciepła z wnętrz ogrzewanych pomieszczeń. Optymalna gęstość materiału chroni użytkowane wnętrza przed wpływem nadmiernego hałasu, a także przed przenoszeniem się pogłosu i drgań. Wełna jako warstwa podłogi pływającej efektywnie tłumi dźwięki powietrzne i uderzeniowe, zapewniając bardzo wysoki komfort użytkowania budynku.
Autor tekstu:
Opinie