Pokój dla nastolatka – od czego zacząć?
Urządzenie pokoju dla nastolatka jest ambitnym zadaniem. Stoimy oto przed wyzwaniem, jak zorganizować przestrzeń i stworzyć praktyczne wnętrze dla kogoś, kto nie jest już małym dzieckiem, ma swoje zainteresowania, upodobania, styl życia i określone potrzeby. W dodatku znajduje się w ciekawym, a jednocześnie dość burzliwym okresie rozwojowym.
Sztuka kompromisu
Najważniejsza w tym przypadku jest komunikacja między rodzicem, a dzieckiem i ustalenie priorytetów. Ze strony rodzica najczęstszym oczekiwaniem wobec nastolatka jest zachowanie porządku w jego pokoju. To na tym, zdawać by się mogło błahym tle, dochodzi do najczęstszych nieporozumień. Rozwiązanie jest proste – wystarczy uwzględnić w projekcie pokoju dla nastolatków miejsca, gdzie dziecko będzie mogło bez wysiłku chować zarówno ubrania, jak i inne rzeczy.
Dobrze w takim przypadku sprawdzają się wszelkiego rodzaju siedziska z funkcją schowka, a także skrzynie i pudła, które można ustawić na prostych, pojemnych regałach. Im mniej otwartych półek, tym większą mamy szansę na zachowanie ładu wizualnego. Przydatne będą komoda z pojemnymi szufladami i szafa na ubrania. Kolejną ważną kwestią jest dobór mebli. Tu stawiałabym na solidne meble bazowe w neutralnych kolorach, które nie nudzą się szybko i są funkcjonalne. Stanowią też doskonałe tło dla dodatków. To właśnie w tej dziedzinie warto otworzyć się na indywidualne sugestie dziecka. Dodatki i kolorystyka to elementy, które stosunkowo łatwo zmienić, otrzymując za każdym razem inny efekt.
Strefy wpływów
Pokój nastolatka rządzi się swoimi prawami, z których najważniejszym jest prawo do niezależności. Życie nastoletniego dziecka koncentruje się wokół nauki, własnych zainteresowań i pasji, a także bogatego życia towarzyskiego. Warto uwzględnić te kwestie, urządzając pokój dla nastolatka i – przynajmniej teoretycznie -wyznaczyć ogólne strefy do pracy, odpoczynku oraz spotkań z przyjaciółmi. Te strefy będą się przenikać i naturalnie dostosowywać do kolejnych etapów rozwoju naszego dorastającego dziecka. Zadaniem rodzica jest stworzenie bazy i dyskretne wsparcie, z pozostawieniem – w miarę rozsądku – jak największej przestrzeni na własną inwencję właściciela pokoju.
Biurko w pokoju nastolatka
Najkorzystniejszym miejscem do pracy będzie biurko lub blat roboczy umiejscowiony w sąsiedztwie okna. Da to możliwość pracy przy świetle naturalnym. Obecnie chętnie wybieranym rozwiązaniem są blaty i dobierane oddzielnie nogi lub podstawy, dzięki czemu można stworzyć biurko na miarę potrzeb i indywidualnych upodobań. W bezpośrednim sąsiedztwie biurka powinno się znaleźć miejsce na książki i inne elementy szkolnego wyposażenia. Klasycznym rozwiązaniem jest regał. Im prostszy, tym lepszy. Ale książki można też przechowywać nieco mniej konwencjonalnie, np. wykorzystując do tego półki i schowki wykonane z drewnianych skrzynek po owocach. Przed użyciem należy je wyszlifować drobnoziarnistym papierem ściernym, a następnie pomalować na wybrany kolor lub pokryć bejcą.
Łóżko – centrum życia
W okolicach łóżka powinien się znaleźć stolik nocny i odpowiednie oświetlenie do czytania w łóżku. Łóżko w pokoju nastolatka często staje się swoistym centrum dowodzenia. Tu dziecko śpi, ale też prowadzi niekończące się rozmowy telefoniczne, korzysta z laptopa, przygotowuje się do sprawdzianów, spożywa posiłki. Jak widać, funkcje, które spełnia łóżko osoby nastoletniej, daleko wykraczają poza te tradycyjne. Warto wziąć to pod uwagę. Są dzieci, które uwielbiają spać na materacu położonym bezpośrednio na podłodze. Można też kupić materac ze sztywnym dnem i dobrać do niego tylko nóżki. Niedrogim i ciekawym rozwiązaniem jest wykonanie prostego łóżka z palet. Standardowa szerokość palety wynosi 80 cm, co odpowiada szerokości materaca jednoosobowego. Prosta drewniana konstrukcja plus wygodny materac to rozwiązanie, które może spodobać się nastolatkowi.
Pokój dla nastolatka – cisza to wyzwanie
A co, jeśli Twoje dziecko gra na instrumencie lub uwielbia głośno słuchać muzyki (która niekoniecznie podoba się innym domownikom)? Na rynku dostępne są rozwiązania, które sprawią, że dom będzie azylem dla wszystkich – zarówno dla rodziców, jak i dla dzieci. Nastolatek słuchający hip-hopu na cały regulator wcale nie musi przeszkadzać innym – wystarczy pomyśleć o dobrym materiale izolacyjnym, który jednocześnie ma znakomite właściwości wyciszające.
Jeśli pokój nastolatka oddzielony jest ścianami działowymi, można zastosować w nich ocieplenie z wełny skalnej, materiału pochodzącego w pełni z naturalnych surowców, który wygłusza dźwięki zarówno te dochodzące z zewnątrz, jak i wewnątrz pomieszczenia. Zaletą jest nie tylko cisza, którą mogą cieszyć się domownicy dzielący przestrzeń domu z odkrywającym swoje pasje nastolatkiem – sam mieszkaniec pokoju doceni wysoki poziom akustyczny swojego królestwa, gdy tylko będzie musiał skupić się na nauce. Bo dobrze wyciszone ściany zapewniają komfort nie tylko w sąsiednich pomieszczeniach – w samym pokoju również będzie można usłyszeć spadającą szpilkę, a dźwięki z zewnątrz nie będą przeszkadzać w koncentracji.
Przeczytaj inny artykuł Beaty Lipov, o tym dlaczego najczęściej wybieramy neutralne barwy.
Autor tekstu:
Beata Lipov
Autorka bloga Lawendowy Dom. Codziennie inspiruje tysiące czytelników, pisze, fotografuje, prowadzi warsztaty, a prywatnie mama trzech wspaniałych córek.
Ciekawy ten pomysł na łóżko, w sumie wziąłem pod uwagę kilka rzeczy. Dziękuję
Racja! Do tego pytania warto podchodzić z głową i obowiązkowo wszystko omawiać z dzieckiem, bo przecież to ono będzie mieszkać w tym pokoju.