Wełna skalna – jak powstaje?
Wełna skalna – materiał izolacyjny pochodzenia mineralnego stosowany powszechnie w budownictwie. Podstawowymi surowcami w procesie produkcji skalnej wełny mineralnej są przede wszystkim bazalt i gabro.
Proces wytwarzania wełny polega na umieszczeniu surowców w żeliwnym piecu i stopienia do postaci lawy przy użyciu koksu jako paliwa. Topienie skał odbywa się w wysokiej temperaturze, wynoszącej ok. 1 400 – 1 500°C.
W takiej temperaturze skały mineralne (bazalt i gabro) przyjmują postać płynnej lawy. Powstała w wyniku stopienia płynna masa skalna wypływa z pieca i grawitacyjnie opada na dyski kręcące się z prędkością kilku tysięcy obrotów na minutę. Dyski rozbijają surówkę, przekształcając ją we włókna, które są schładzane powietrzem i zbierane w komorze osadczej w postaci kobierca wełny. Podczas tworzenia się włókien dodawane jest lepiszcze i środki hydrofobowe. Z komory osadczej kobierzec wełniany kierowany jest na linię technologiczną, gdzie jest formowany przez ściskanie oraz zaburzanie włókien w wielu kierunkach.
Następnie wełna skalna przechodzi przez komorę polimeryzacyjną, w której jest podgrzewana do temperatury wynoszącej około 200°C – po to, aby w końcowym procesie nastąpiła pełna polimeryzacja dodanych żywic i stabilizacja materiału przed jego końcową obróbką. Kobierzec wełniany jest chłodzony. Na końcu linii następuje cięcie wełny.
Właściwości wełny skalnej
Skalna wełna jest niepalna, i wykazuje właściwości ogniochronne. Jest jednym z materiałów izolacyjnych odpornych na działanie ognia i temperatur pożarowych, przekraczających nawet 1 000°C. Stanowi osłonę przeciwogniową dla wszelkich elementów budynku.
Skalna wełna, dzięki swej włóknistej strukturze ma gęstość nominalną od 20 do 220 kg/m3.
Wełna skalna jest wykorzystywana w:
- izolacji budowlanej: jako izolacja termiczna, akustyczna oraz ogniochronna;
- w budownictwie mieszkaniowym, użyteczności publicznej, komercyjnym oraz przemysłowym;
- izolacji technicznej: jako izolacja wysokotemperaturowa – musi łączyć redukcję strat energii do otoczenia z wymogami funkcjonalności, np. z zapewnieniem bezpiecznej ze względów BHP temperatury na zewnętrznym płaszczu izolacji i urządzeń;
- w systemach biernych zabezpieczeń ogniochronnych, gdzie należy zwiększyć odporność ogniową konstrukcji budowlanych (np. strop w konstrukcjach stalowych) oraz instalacji (np. kanałach wentylacyjnych, klimatyzacyjnych i oddymiających);
- na statkach i urządzeniach off-shore;
- w sufitach podwieszanych;
- jako materiał wypełniający przestrzeń między płytami osłonowymi lub w ustrojach wykonanych na przegrodach masywnych;
- przy wykonywaniu podłóg pływających.
Wełna skalna w budownictwie energooszczędnym
Od początku roku 2021 roku obowiązują nowe Warunki Techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Zgodnie z nowymi wymaganiami, projektowane budynku muszą charakteryzować się podwyższoną izolacyjną cieplną. Wynika to z faktu, że zaostrzono współczynniki przenikania ciepła U dla przegród zewnętrznych. Przykładowo, ściana dwuwarstwowa z bloczków betonu komórkowego gr. 24 cm powinna zostać ocieplona np. skalną wełna mineralną gr. 12 cm o współczynniku przewodzenia ciepła 0,036 W/(mK). Wełna skalna jest cieplejsza od szklanej – włókna kamienne są cięższe niż szklane, więc posiada ona zdecydowanie korzystniejszy współczynnik przewodzenia ciepła.
Naklejone płyty przytwierdza się do muru dedykowanymi łącznikami mechanicznymi, dzięki czemu jest ona trwale związana z murem i nie odspaja w trakcie tynkowania. Dzięki zastosowaniu skalnej wełny mineralnej, nie tylko możemy zmniejszyć grubość izolacji (w porównaniu do szklanej) – ale również podwyższamy odporność ogniową ściany, co w przypadku przegród o odporności ogniowej REI ma duże znaczenie.
Dowiedz się jak ocieplić poddasze wełną skalną.
Autor tekstu:
